هفت ويژگي انسان توسعه‌نيافته – ديباروز

1- انسان عقب مانده ، حتي اگر بسيار باهوش و تحصيل كرده باشد ، معمولاً از خرد انتقادي به اندازه كافي استفاده نمي كند يا كاملاً از آن بي فايده است و آن را نمي يابند.

2. شخص عقب مانده با سياست و از بين رفتن ايدئولوژي ها پيوند خورده است. مهم نيست كه به كدام سياست يا ايدئولوژي اعتقاد دارد ، زيرا او پيرو هر سياستي و طرفدار آن است و هيچ پايه اي براي پيروان و طرفداران وي وجود ندارد. به همين دليل است كه او ممكن است آزادي بيان را ستايش كند و در اخلاق خود سرسخت و حتي خشن باشد.

3. يك فرد عقب مانده ممكن است از هوش درخشان برخوردار باشد ، به خوبي درس بخواند و دانشمند شود ، اما در دنياي توسعه نيافته ، آنچه را كه انتظار دارد انجام نمي دهد ، زيرا در اين دنيا ، حساب و كتاب مختل مي شود. يك فرد عقب مانده يك فرد باتجربه و تحصيل كرده نيست. او نسبت ها را نمي داند ، زمان و اندازه را نمي داند و آنچه در زمان و مكان او و به طور قياس انجام نشود ، مثر نخواهد بود.

4- مردمان دنياي توسعه نيافته به جاي جستجوي راه درست و رفتار شايسته ، رفتار و كردارهاي طبيعي خود را بالاتر از هر رفتاري مي دانند و آن را با شدت و شدت توجيه مي كنند.

5- فرد عقب مانده تازه وارد نيست و به هيچ يك از جهان هاي باستان تعلق ندارد و مشكلي براي حل مشكل ندارد و يا اگر مشكلي دارد بيشتر آنها در جاهاي ديگر و براي ديگران تربيت شده اند و او فكر مي كند اين مسائل را مشكلات خودش مي داند و دنيا خودش را مي شناسد.

6. انسان عقب مانده ، زيرا از زمان و تاريخ فراتر رفته است ، از امكانات و گزينه هاي بسيار محدودي برخوردار است. اگر او از احتمالات آگاهي ندارد ، به اين دليل است كه هيچ افقي در مقابل او نيست كه در آن امكانات ظاهر شود.

7- عقب مانده ستمگر تاريخ است. به درستي گفته مي شود كه توسط نيروهاي استعمار مورد آزار و اذيت قرار گرفت ، اما صحيح تر اين است كه آزار و اذيت جهان عقب مانده بيش از آزار و اذيت استعمارگر است. آيا مردم دنياي توسعه نيافته روي زمين نفرين شده اند و راهي براي زندان عقب مانده ندارند؟